Λευχαιμία και Λευκά Αιμοσφαίρια: Πόσο επικίνδυνη είναι; Συμπτώματα και Αντιμετώπιση

Η λευχαιμία είναι νεοπλασματική διαταραχή (καρκίνος) των βλαστοκυττάρων του μυελού των οστών και μπορεί να επηρεάσει εξίσου το αίμα και το λεμφικό σύστημα λόγω της ανάπτυξης μη φυσιολογικών (παθολογικών) λευκών αιμοσφαιρίων. Αποτελεί την συχνότερη κακοήθη νεοπλασματική ασθένεια που αναπτύσσεται στα παιδιά.

Χαρακτηρίζεται από την μείωση του αριθμού των ώριμων λευκών αιμοσφαιρίων και αντίθετα την αύξηση των ανώριμων λευκών αιμοσφαιρίων με αποτέλεσμα την ανικανότητα πήξης του αίματος και ως συνέπεια την πρόκληση κόπωσης, άλγους, πυρετού, λοιμώξεων, μωλώπων και αιμορραγικών εκδηλώσεων.

Η ταξινόμηση της λευχαιμίας γίνεται στις εξής κατηγορίες:

• Στην οξεία, η οποία ταξινομείται σε οξεία λεμφοβλαστική και σε οξεία μυελογενή. Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά ενώ η οξεία μυελογενής κυρίως σε ενήλικες.
• Στη χρόνια η οποία ταξινομείται σε χρόνια λεμφοβλαστική και σε χρόνια μυελογενή. Αυτοί οι τύποι λευχαιμίας αναπτύσσονται κυρίως σε ενήλικες.
  

Άλλες μορφές λευχαιμίας είναι: 

• Τριχωτή Κυτταρική Λευχαιμία
• Μυελομονοκυτταρική λευχαιμία
• Τ προλεμφοκυτταρική

Τα ακριβή αίτια πρόκλησης της λευχαιμίας μέχρι και σήμερα δεν είναι γνωστά, όμως οι κυριότεροι παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:

• Έκθεση σε μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας
• Έκθεση σε χημικές και τοξικές ουσίες
• Ιογενείς λοιμώξεις
• Γενετικοί παράγοντες λόγω ανωμαλιών στα χρωμοσώματα
• Διάφοροι τύποι συνδρόμων, όπως το σύνδρομο Bloom-Torre-Machacek
• Κάπνισμα 

Οι σύγχρονες ακτινογραφικές διαγνωστικές μέθοδοι δεν προκαλούν πλέον λευχαιμία στα παιδιά.

Τα συμπτώματα της λευχαιμίας είναι:

• Συχνοί πυρετοί
• Πονοκέφαλοι
• Λοιμώξεις
• Μώλωπες ή αιμορραγία
• Αδυναμία και ανορεξία
• Πόνος στα κόκκαλα και στις αρθρώσεις
• Διόγκωση των λεμφαδένων

Η διάγνωση της γίνεται με μία γενική εξέταση αίματος για την μέτρηση των λευκών αιμοσφαιρίων, της αιμοσφαιρίνης και των αιμοπεταλίων, με φυσική εξέταση των λεμφαδένων, με μικροσκοπικό έλεγχο της μορφολογίας των λευκών αιμοσφαιρίων και με το μυελόγραμμα (οστεομυελική βιοψία).

Αντιμετώπιση και Θεραπεία της Λευχαιμίας


Η αντιμετώπιση της λευχαιμίας εξαρτάται από μία ποικιλία παραγόντων, όπως το είδος της, την ηλικία και την υγεία του ασθενούς και σε πόσο προχωρημένη κατάσταση είναι αλλά τα ποσοστά επιτυχίας φτάνουν στις περισσότερες περιπτώσεις το 90%

Οι συνηθέστερες μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν:.

• Χημειοθεραπείες με την χορήγηση συνδυασμού φαρμάκων ενδοφλέβια
• Ακτινοθεραπείες
• Μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων. Αποτελεί σύγχρονη μέθοδο θεραπείας με εξαιρετικά αποτελέσματα.
• Φαρμακευτική αγωγή

Η διάρκεια της θεραπείας μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 5 χρόνια ενώ σε ένα ποσοστό έως και 30% μπορεί να παρουσιάσει υποτροπή και να επανεμφανιστεί.